Mijn geboorte in 1952 in Bangkok, Thailand, was het 'internationale begin' van een 'internationaal leven'. Mijn ouders, beide uit Nederland, ontmoetten elkaar en trouwden in Indonesië en verhuisden naar Thailand in 1950. Daar werd ik ter wereld gebracht door een Deense dokter geassisteerd door een Koreaanse verpleegster in een Brits ziekenhuis. Toen wij twee jaar later naar Nederland gingen, sprak ik enkele woordjes Thai, maar had ik geen eigen herinneringen aan mijn tijd in Bangkok.

 

De vraag "Waar kom je vandaan?" is voor mij altijd moeilijk te beantwoorden. Het grootste deel van mijn kindertijd en jeugd woonde ik op het platteland, de Veluwe, in de Provincie Gelderland, zowel een plezierige omgeving (de boerderij aan de overkant van de weg, de bossen, het open lucht zwembad) als ook een moeilijke van tijd tot tijd (de nogal conservatieve Christelijke Lagere en Middelbare School). In de wereld om ons heen werden de 60-er jaren gevierd door jongeren, in Lunteren leek die wereld ver weg.

 

Op de Universiteit van Leiden studeerde ik Rechten, maar met een sterke internationale focus, gericht op Internationaal Publiekrecht, Internationale Organisaties en Internationale Betrekkingen. Maar mijn 'Bildung' vond plaats in de WereldWinkel, waar we Derde Wereld producten verkochten. Toen ik in 1976 werd verkozen tot jongerenvertegenwoordiger in Nederlandse delegatie naar de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, woonde ik meer dan drie maanden in New York; het veranderde me volledig.

 

Ik werkte in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam, maar behield altijd het internationale aspect: Internationaal Jongerenwerk, Oxfam-Novib, Nederlandse Vereniging voor de Verenigde Naties, Internationaal Secretaris van de PPR. En het leidde tot de Faculteit Rechten van de Universiteit Utrecht, waar ik verantwoordelijk was voor de internationale samenwerking, de uitwisseling en de projecten. Het reizen is zonder twijfel een deel van het plezier in het internationale werk, maar het is meer dan dat.

 

Ik geloof sterk in begrippen als 'culturele diversiteit', 'open-mindedness', 'internationale samenwerking', het recht als leidraad in en tussen naties. En ik ben sterk gericht tegen de tegendelen daarvan: 'nationalisme', 'narrow-mindedness', internationale confrontatie, en de dominantie van macht in de relaties tussen mensen en volkeren.

En ik geloof - misschien tegen het tij in - in begrippen als 'harmonie' and 'respect', en in zoiets als 'schoonheid', zowel in de natuur (onze eigen kleine tuin, de grotere landschappen) als in de cultuur (muziek, poëzie, dans; kunst in het algemeen).

 

Er is een tijd geweest in mij leven, waarin ik moest uitvinden wie ik was in essentie. Instrumenten als 'Tai Chi', 'Avatar', 'Rebalancing' en 'Tantra' zijn in die zoektocht belangrijke factoren geweest. Het resultaat is niet perfectie (verre van dat), maar het is bewustzijn.

 

Tegenwoordig verdeel ik mijn tijd tussen het leven en wonen op de boerderij in Drenthe (steeds meer betrokken bij de gemeenschap om mij heen) en het behouden van mijn connectie met de wijdere wereld.

Ik was een aantal jaar lid van de GroenLinks delegatie naar de European Green Party, en voorzitter van de landelijke Werkgroep Internationale Samenwerking. Ook was ik penningmeester van de Nederlandse Vereniging voor de Verenigde Naties en betrokken bij de Viering van 75 Jaar VN.

In GroenLinks Drenthe was ik secretaris en penningmeester, contactpersoon met de Statenfractie en campagneleider en leerde ik de provincie kennen. In Progressief Westerveld was ik voorzitter van het bestuur, maar kreeg ik ook steeds meer interesse in de lokale politieke thema's. Nu ben ik lid van de gemeenteraad en fractievoorzitter.

 

En ik heb de enorme luxe om heel veel kunst te 'beleven'; bezoek musea (met een zwak voor de kleinere) en voorstellingen (veel dans, klassieke muziek, toneel). En van daaruit ben ik betrokken geraakt bij de Stichting Kolonieconcerten (kamermuziek in het koloniekerkje van Wilhelminaoord).

 

Dus dat is wie ik ben.